Arılar çiçeklerden alır balını
Bülbülün özlemi güle'dir.
Ağaçlara toprak can verir;
Yağmurla,suyla yeşerir yapraklar
Hasta,doktorun elinde şifa bulur
Çiçekler, baharda hayat
Gönül gözümden akar, sana doğru gözyaşım
Muhtacım rahmetine, eğiktir sana başım
Kula kulluk edemem, çarem sensin Allah’ım
Manayı arıyorum nefsim ile savaşım.
Beşerdir insanoğlu bazen şaşar Yarabbi
Gülüverse gül yüzünde tomurcuklar açardı
Kıskanırdı gül bahçesi, menekşeler kokardı
Can alıcı bakışları yaslanırdı sineme
Ben o yâre vurulmuşum, kışım onda bahardı.
Edalı, işveli, nazlı ateşiyle yakandı
Simsiyah bir hüzün sararken gökyüzünü
Karanlık gecenin, sonsuzluğunda
Kalabalıklar içinde, yapayalnızım.
Ruhumda dipsiz fırtınalar eserken
Hüzün takıldığı, gözlerde aradım seni
Eksik kalan birşeyler vardı, besbelli
Ana karnında başlar bekleyiş
Dokuz ay doğmadan
Ne uzun nöbettir bu
Bıkmadan,usanmadan
Sonra büyümeyi,
Emekleyip,yürümeyi
Bir gün arayıp da sorarsyn diye
Karanlyk geceyi yoldas edindim.
Karsiliksiz kalan nice sevgiye,
Akan gözyasimi sirdas edindim.
Yer bulurum diye gönül tahtinda
Cilvesiyle, edası
Kalpte bitmez sevdası
Ne de güzel oynuyor
Ankara'nın Sedası
Savuruyor saçları
Arıyorken teselli, ah güzelim!
Görüversem kapımda can meleğim
Sarıversen, kucaklasan dileğim
Görüversem kapımda can meleğim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!