Senin gözlerinde tadıyorum esrarı
Kahverengi bir deniz vurur dalgalarla limana
Ellerimde sahipsiz papatyalar
ıslak mektupların silinmiş yazıları
Anlamsız geliyor sensiz baharlara
Seninle ilkbaharı görmek vardı
Diyorum ki toprak ana
Seninle başlasın tüm ezgiler
Yeşersin her basışında telin
Tıngırtısı güzelleşsin hecelerin
Senin ezgin boğmaz doğayı
Çiçeği, ağacı, usandırmaz ayı
Paran varsa dostun vardır özünden
Paran yoksa yere bakarsın sözünden
Üşür durursun kara kıştan, güzünden
Çalış didin bir arpaya yetmiyor
Bu dünyada Türklük kâr etmiyor
Sükutu hayal benim diğer adım
Hep bir hayalin peşinden gider
Aynı yerden çiçek alır
Aynı yerde bekler
Aynı sözleri söylerim yokluğuna
Olmayışın değil de
Uzaklardan geldim
Ben ve bedenim
Ayrı iklimi yaşıyorlar
Çaresizliğin romanında
Ellerin ayırıyor bütünlüğünü
Bir taraf elinle nefes alıyor
Gülüyorum gibi, ama tebessüm dahi edemiyorum
Bu benim üzerimdeki bir lanet
Belli değilim karanlıkların arasında
Vuslatım olacakmış, anca gülerim
Vuslat bana uzaktır, bilirim
Gözümdeki yanılgılar, sen!
Yaradılışımı anladın senin sesinden
Bir hayat sürdüm, kaldım kaçak
Sensiz geçen yıllar yüzünden
Bilmem bu kalp ne yapacak
Gözlerini görsem bir lahzaya değil
Gülerken yüzün şarkı söylüyor
Şiirler yetim kalır, cümleler yetim
Gel bak ki yüzüm gülmüyor
Şiirler yetim kalır, cümleler yetim
Kulağım duymaz yarin sesinden
Üç gün olmuş cemre düşeli havaya
Kâr etmiyor gönlümdeki vahaya
Yanıp bu gönül, ateşinde durmaya
Yürek yetmiyor, sabır yetmiyor
Hayat denilen bu acı yasa
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!