çocuklukla başlasaydı herşey,
yeniden
büyümeseydim
annem babam olsaydı
baba olmasaydım örnegin
bu sabah çocukları özledim anne
bizim sokagın çocuklarını
yalınayak yırtık elbiseli çocukları
kiminin bilyesini aldım
kiminin tel arabasını
mutluydum
çig düşer kirpiklerine
her aglayaşında
ben
her yagmur damlasında
kaldırımına düşerim kentinin
çignenir
hoşcakal
bu ne ilk nede son ayrılrktır
bilesin
nice yitmelerdedir yüregim
hep ayrılıklar düşmüştür payıma.
birde karşılıksız sevmeler
alıp başımı gidemem
bilirim
kendi arkadaşım vurur beni
belkıde ben kendimi
bilirimde gidemem
caresizim gel
Oy yalnızlık....
Nereye gitsem,nereye kaçsam
benimlesin...
Oysa,
Kaç şehir,kaç yol geçtim.
...Ömür tükettim ömür...
dün yeniden düş gördüm
onca yıl önceydi
ilk görmüştüm denizi
ilk mırıldanmasıydı martının yüregime
ilk sevdamdı mavi göz
ilk isyanımdı acemi,aglayışımdı mavi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!