Burası türkiyenin en kara sahili
Karadenizin ıslattığı
En kara toprak
İstanbul!
Buzullar’da ki ayazları
Yağmur; tatsız,kokusuz ve renksiz
Yağmur nasılda ıslak ve kimsesiz
Toprak; kurak, çorak ve sessiz,
Toprak; dalgın ve çaresiz.
Ve biz
Korkusuzluk asla bir aldırmayış,
Değildi yasaklara
Lakin geçen zamanın izleri
Derinleştikçe can evinde
Yokluk çağırırken en kuytuda insanı
Yasaklar neden yaşanmadan
Nupelda
İlk yapraktı
Yeni bir hayatın havayla ilk temasıydı
Gövdeyi saran yeşil gözlü bir bakıştı
Nupelda
Ölüm
Meleğin ellerinde
Sessiz bir feryat
Yolun bitimi
Kapıların en ürkütücüsü
Bakışların anlamsızlaştığı an
Seni merak,
Seni hasret,
Seni özlem,
Seni yaşam,
Resmedilmiş hayaline bakmakla geçiyor...
Aramıza giren zaman...
Koca bunak
Sen ne anlarsın saflıktan
Hiç, çiçeği elllerinle tuttun mu?
Bir kuşun cıvıltısında
Kanatlanıp ta uçtun mu?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!