Önden giden atlılar bastı ıslıklarını
Susturdular bir ânda yetim çığlıklarını
Devreye girdi hemen bin yıllık kutsal zekât
Yürekler hoşnut oldu huzûra erdi tâkat
Eskiden hep böyleydi mâvileşirdi âfâk
Siyahlar silinirdi sıra beklerdi infâk
Kayıt Tarihi : 10.8.2016 23:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Dursun Tiftik](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/08/10/zekat-ve-infak.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!