Anlamsız bir mânâ çokluğunda uçuşan balıklar gibiyim...
Biraz fazlayım, birazdan fazla eksik...
Zamanın tam orta yerindeki çatlaktan filiz verdim, dallarım göğe uzanacak kadar kısa...
Ayağımda sektirdiğim meşin dünyanın çelimsiz halleriyle boğuşuyorum...alıyorum bir iğne ucuyla havasını...
Sıyrılıyorum bütün çelişkilerden...
Tütün dumanı ruhumu âzad ediyorum o çöplükten....
Mezar sessizliğinde boğulan çığlıklar,
öfkeler,
sevdalar...
Yarım kalmışların araftaki toprak grisi hayalleri...
Kavurucu rüzgarın son nefesi;
'Neyse'li cümleler vardır ...
üç noktaya sığdırılan dünyalar dolusu bir avuç kelime..
'Neyse...'sinde saklıdır tüm mefhumu...
çok aşikardır;güneşin en zirvede olduğu an kadar parlak...
bir o kadar da karanlıktır; ayın ardına gizlenen sevgili gibi...
Herkes bilir ama hiç kimse bilmez bilinenin ne kadar bilinmeyen oldugunu...
Akan zamanın damlalarıyla ıslanıyor ömrüm...
Yelkovanın tik taklarıyla yarışıyor kalbimin adımları.
Çizgiler hücum ediyor gözlerime,
şakaklarımda siyah-beyaz bir kavga...
Ölüme koşuyor saniyeler...durmuyor sus pus oluyor ânlar...
karanlığa gömülüyor anılar...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!