Zehra Teyze Şiiri - Bahattin Tonbul

Bin dokuz yüz doksan altıda almıştım bir ev
İçinde on iki aile,hepsini kucakla sev
Altı nolu dairede Zehra Balta koşarak gel
Ne hoştur komşuluğu,dedi kodu olmuş sel

Tek, tek mahallede neler oluyor
Merdivenden usul, usul iniyor
Hepsini unutmadan bana iletiyor
Ne hoştur komşuluğu,derdini dinletiyor

İlk tanıdığında daha da iyiydin
Kızım bile büyüdü,sen ne giydin
Dizlerin ağrıyor,durmadan dertliydin
Ne hoştur komşuluğu,bize gelirdin

Yavaş,yavaş merdivenden çıkarsın
Evine giderken,geri dönüp bakmazsın
Romatizman azınca,durmaz sızlarsın
Ne hoştur komşuluğu,etrafına pek duyurmazsın

Yalnızlık ona,önce güç verirdi
Ağrılar çoğalınca,yiyenleri geldi
Ara sırada doktora giderdi
Ne hoştur komşuluğu,hep gülerdi

Gönlün hoş olsun,kalbin çok temiz
Etrafında olup bitenden habersiz
Karşı komşuyla,ara sıra olur sessiz
Ne hoştur komşuluğu,geçmiyor bizsiz
27.7.2007