Zehra’m Şiiri - Hasan Kocamanoğlu

Sen hiç bilmedin
Seni ne kadar sevdiğimi…
Tebessümlerinle
Ceylanlar indirirdin
Gönül pınarlarıma da
Sen görmedin Zehra’m
…
Hüzün dalgaları vurdururdun
Gönlümün kıyılarına
Zar zor uyumaya çabalarken
Alacalı düşlerle uyandırırdın
Sen görmedin Zehra’m
…
Bazen baharları yaşardım
Bozkırlarım yeşerirdi
Sevda kuşları uçardı
Yüreğimin semalarında
Sen görmedin Zehra’m
…
Gönül dağlarımdan
Güneş olur batmazdın
Sensiz ne zaman, ne an
Geçmek nedir bilmezdi
Bense sensiz yatmazdım
Sen görmedin Zehra’m
…
Bilirdim vuslatın zorluğunu
Serde erkeklik var ya!
İçime içime ağlardım
Sen görmezdin
Bilmezdin, duymazdın
Sen görmedin Zehra’m
…
Kuru bir dal gibiydim
Açtırıp güle döndürdün beni
Sevdin söyleyemedin
Hem de yavaş yavaş
Kendi elinle öldürdün beni
Sen görmedin Zehra’m
…
Bursa–070410