İçeri girer girmez neşeyle bağırdı:
-Anne biliyor musun bugün yuvada ne oldu?
- Görmüyor musun? Telefonla konuşuyorum.
Herkesin sevdiği şey birbirine benzemiyordu. Annesi telefonu, babası arabayı seviyordu.
Herşey erteleniyordu, telefon ve araba söz konusu olduğunda… Bir de eve misafir gelecek oldu mu kendisine hiç yer kalmıyordu.
Nerelere gitseydi? Annesi kapattı telefonu.
Geceler bitmek bilmedi, güneş doğmak istemedi yine meleklerin ardından. Dalgalar vurmaz oldu kıyılarıma. Bir damla yağmur yağmaz oldu çatlamış toprağıma. her kapımı çalan siyahlar içindeydi, matemdeydi. Herkes ağladı sevdama, bitmek istemeyen karadevdama. Bir sen duymadın sesi, bir sen görmedin ensendeki nefesi…
Ve kaçtın masalımdan sevgili, masal sandığım hayatımdan, yüreğimi kanatarak, sevdamı acıtarak…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!