BEN KADINIM
Ademle Havvadan beri
Sandıklarımda sırlarımı
Suskunluklarımda
Çığlıklarımı büyüttüm..
Ben kadınım
Sevgının ortasında ,derin acılar hissetermi insan
Gecenin üzerine saran hüzün değişirken,
Dumanların boğulur gönül yangınlarında
Duyguların farklılaşır istemesen de
Esaretin gölgesinde....
Değişmeyen tek şey sana olan özlemim....
Neye nıyet,neye kısmetmiş meğşer
Giden gitmiş,kalan kalmışsa eger.
Bir bakarsın;
Unutulmus bütün sıkıntılar
Dertler,kederler,yasadığın ana
Degermi,?
Voltalarında yorulmadan
Avlularında dolaşıyorım
Dızlerımde derman kalmadı
Gıtmıyor ayaklarım eşiğinden
Ayak izinde sayıklıyor. Uykularım
Görmek istemiyor,gözlerım
Anılar curuttu umıtlerımi
Geleceğe kapanmıs kırpıklerımı
Bir dus gıbı hayallerımı
Gunes gıbı,sarına, sunacakmısın.
Gün dogmadan gecemı
Karanlıkta avuttum.
Gün doğmuyor ki göreyim,seherde tan yerini
Görmek istiyorum kızıllığın içindeki,sarı alevi
Bıktım,usandım,yıldım
Karanlığı görmekten...
Hep saklıyor pervasızca
Dikenli tellere sarıp,sarmalayıp
Güneş kızılından,
Doğmadı henüz.
Çıy düşmüş ayazına gönlümün.
Burnumu sızlatırken,
Buram buram toprak kokusu
Basımı döndürüyor hazanın son vuruşu.
Elbet, birgün kavuşmak hayalı olmasa
Nasıl dayanılır bu yaşama, hasrete
İmkansız olan rüyalara dahı
İnanasın geldıği bu zamanlarda
Bakıyorum da;tutunabıldığımhıc bır güzellik yok
Hatırlamadıktan usanmadığım,
Rüzgar ıstesede yardım edemez
Suların, küçük bir sandal gibi
Ordan oraya savurduğu duygularına
Örselemiş sanki,vura vura
Çarptığı kayalar,yaralamışlar
Vurmuşlar sillelerini....
Yine ahlandı deli gönül !!!
Dedi ki:
Konuşsan,dınleyenin yok
Ağlasan,gözyaşın silenin yok
Anlatsan ki dertini,
Söyleyecek söz yok
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!