Küçükken adam asmaca oynardık
Her bildiğimiz yanlış harfte
Asılırdı adam garipti
Şimdi ise gerçekten adam asıyoruz
Bu sefer doğru bildiğimiz
Bana bakışından göz kapaklarına değen kirpikleri miydi
Kalbimi acıtan, yoksa
Gözleri miydi
Kirpiklerini kalbime saplayan
Tenden akıyor gözyaşım tenimden
Gözlerim kayıyor gözlerine derinden
Bir ben aldanıyorum sana kalbimden
Ve bir ben seviyorum seni gönülden
Kirpiklerin değiyor göz kapaklarına bakışından
Merhabalarla başlıyor hayatımız
Sonra keşkelerle bitiyor
Umutlarla başlıyor hayallerimiz
Sonra acılarla bitiyor
Sonra durup olduğumuz yerde
Düşünmek şimdi bana
Anlamak kadar uzak
Hayat şimdi bana
Yaşamak kadar zor
Sevmek şimdi bana
Kadın sever ölürcesine
Adam sever öldürürcesine
Kadın ve adam sever
Hiç ölmeyecekmişçesine
Deniz sever köpürürcesine
Denizler kadar hırçın olabilsem keşke
Ağaçlar kadar güçlü
Bulutlar kadar hafif
Yağmur kadar temiz
Ben ben olabilsem keşke
Yaşıyoruz şöyle böyle
Düşünmeden hissetmeden
Yaşıyoruz alıp vererek nefesimizi
Bir gün biteceğini fark etmeden
Ölüyoruz şöyle böyle
Yaşamak ama farklı
Tek fark
Senle yaşamak
Neden sustun
Sessizlik hoşuna mı gitti
Doğru ya
Yağmur gibi geldi bana
Serinletti , sakinletti
Ama bir sel gibi gitti
Yıktı , yok etti
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!