ah Zehra`m, almis yanginin beni, savurur ozlemden ozleme…
kader mi yazmis bizi birbirimize,
yoksa biz mi kaderi yazmisiz birbirimiz icin.
seni kimden dileneyim,
bizi yazan su kaderden mi,
yoksa atesimizle, arzumuzla, sehvetimizle yazdigimiz su yazgidan mi.
duslerim susturamaz olmus cigliklarimi,
hep sana akan haykirislarin kanatlarinda buluyorum maviliklerle doyuramadigim arzularimi..
bilmedigim adreslere gidiyorum,
o cok bildik, o cok yasanmis, o her ozleminle bilemedigim, tatmadigim yeni bir atese donusen arzularimi bulabilmek icin.
bakislarini yagdir ruhuma
cok onceden
o bilmedigim adreslere
mektup yazdigim zamanlarda
seni dusleriminden yarattigim gecelerde
gulusunun tohumunu ekmistim umuduma
haydi sevdanla besle
haydi sicakliginla buyut
oksa yapraklarini
sana kosan arzuyla acan cicegi
belki kader,cok onceden bizim belirledigimiz yasamdir kadinim.
Belki biz sevdamizla cizdik bu yasam tablosunu
belki ben gulusunle akittim renkleri can tuvaline.
Sevdan basimda duman, ruhum kolkola hayalinle.
ama bu tenime nasil laf anlatacagim sen soyle
ruhum zaten senin sevdanla dopdolu
ruhum her an seninle birlikte,
senin isminle duygularimin en diri orgazmlarini yasiyor
ya tenimdeki bu yangina kim laf anlatacak sen soyle
sen saclarinla tenimi ortsen oyle sondursen yanginimi
sonra bir bakisinla yeninden alevlesen
bana dusen senin yangininla yanmak
benim payima dusen senin guzelligini yasamak
bazen bu yuzden kaderi cok seviyorum
kader senin isminle bana guluyor ya
senin guzelligini bana yasatiyor ya
seviyorum sevdanla yazilan bu alinyazisini
kader cok onceden yaratilmis
bizim sevdamizin ozunden
bu yuzden her sevdada seni bulusum
her isimde hecelerini arzumun kazimam
ayrilik mi basa bela,
her an birbirimizin dudaklarindayken, ayrilik mi sarhos eden duslerimizi,
her an sicakligimizla sevisirken..
ayrilik mi gozlerinin bebeklerine sakladigin bu huzun
saklama huzunlerini kadinim.
Huzunden yola cikip tutmadik mi arzularimizi birbirimizin isimlerinde. Sevincin bir tatli dus,
deli bir bahar, aska tohumlu bir ruzgar,
yesile kosan bir orman, dalganin coskusuna atilmis bir ask turkusu,
sevincin beni ben eden, beni sende var eden pinar,
sevincin dudaklarimdaki sarap tadi…
oysa ben senin huznunden opmek istiyorum biraz da
huznunden el almak istiyorum ruhuna
sevinci ve dusu ile, huznu ve gozyaslari ile birak ruhun kossun koynuma.
iste boyle kadinim seni sevmenin otesindeki duygularim da boyle
seni sevmenin otesindeki duygularimda da seni sevmeler yatiyor
seni seviyorum kadinim
hic durmadan seviyorum seni
Kayıt Tarihi : 21.8.2005 22:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gassan Satar](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/08/21/zehra-9-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!