Zehra Şiiri - Tunahan Şimşek

Gül fısıldadı kokusu hoştur diye
Yandı yaprakları dumanı bulutlara karıştı
Ahu çıktı ortaya parıltıların içinde
Baktı sevdaya gözleri bir anda kamaştı.

Sultanların şahıdır bu ay yüzlü kadehin
İkram eder gülüşü karışır doğaya
Susamış sanki kırmızıya şarabı serin
Kelebekler uçuşur parıltılı sesiyle süzülür toprağa.

Servet göklerindir, siman en büyük hazine
Huzur iki hecedir, tıpkı senin gibi
Görkemlidir hanım elleri şifa verir sözlere
Dudaklardan süzülür içime, sanki bir dua gibi.

Bir bakış, bir gülüş sızlatır mı hiç içi?
Bir güneş, bir sen… Bakmayın sakın bana!
Çoktan sarhoş olmuş, sözü bile yetti
Gözlerim kamaşır bilirsin lakin yürekte aynı anda.

Engin denizlerdeki gibi uzun ve dalgalı saçların
Rüzgârda savrulur doğaya şenlendirir
Sonbahar gelmesin dökülür yaprakların
Bu tahtta ondan başkası aynalara dert olur dertleştirir.

Kokusu var ya, o nadide leylak kokusu
Sırdaşım olur benim dokunur tenime
Yakar, kül eder içimi şu kıskançlık duygusu
Papatyalar sönük kalır onun şaheser çehrende.

Bak şu içime, deva gerek gölgeme
Gölgen arşa çıkar bulutlar kadar nadide
Gökkuşağından süzülmüş gelmiş bir melek
Toz kanatlı kelebektir o, ay yüzlüdür Zehra.

28.01.2019