Zehra Şiiri - Halil Topaç

Hayatı bilmeden sevdaya düştü.
Töreye takıldı kadersiz Zehra.
Yüreğine uydu yollara düştü.
Ölüm fermanından habersiz Zehra.

Daha gün doğmadan söken şafakla.
Kapkara gecede yalın ayakla.
Elinde bir yazma bir tek yürekle.
Ölümüne gitti korkusuz Zehra.

İki ay geçmeden Zehra bulunur.
Sanki dünya yıkmış hesap sorulur.
Töre meclisinde heyet kurulur.
Cezası kesilir sebepsiz Zehra.

Karşıda bir fidan gibi dikilir.
Kansızın elinden silah çekilir.
Birkaç kurşun ile fidan devrilir.
Kızıl kan içinde çaresiz Zehra.

Musalla taşına daha konmadan.
Ana kuzusunu daha görmeden.
Kuldan kaçırırlar kimse duymadan.
Sana kıyan senden yüreksiz Zehra.

Seni sessiz sessiz alır gömerler.
Cenaze namazı kılınmaz derler.
Namus temizlendi haber ederler.
Toprağın içinde kefensiz Zehra.

Ne tez kopardılar gülü dalından.
Bayram olur kimse geçmez yanından.
Kimse hesap sormaz vuran zalimden.
Mezarlar içinde kimsesiz Zehra.

Bu kafayla nice mezar kazılmış.
Nice canlar yanmış yürek ezilmiş.
Alın yazın kara ile yazılmış.
Mezar taşın neden yazısız Zehra.