Zehra Şiiri - Mahmut Karabulut

sahte düşlerle geziyorum bir uçurumun kenarinda
ve siğmıyor içime süzülüp dökülüp taşiyor acılarım,
ateş çemberinin içinde ve namlunun ucundayım
ve keskin bir bıçağin ağzindayım, yaşama korkularımla

bir heyecan kaplıyor tum bedenımı, acılar içindeyim
ellerim titriyor, ayaklarım duruyor ve dilim dolanıyor
ve bakişlarinla bir hançer saplandi yureğime, gül gibi
kekremsi bir meccezzir o soğuk duvarlarda, yasak umutlarla

azabın kemirdiği üzgün bir gece sefası mısralarda kalan
bakışlar, gülüşler, kıvılcımsız ve dil tutsak ama şiir bıtti
süzgün ve kamaşan bir arzuyla her yanım karma karişve bir ceylan nıcesiyle siğinarak köşe bucak tum acılarımla

kırık.... kırgın..ve öksüz, ürperdim sestyen sese
aşklarim...gizlerim...ve meraklarim pınarlar kadar kıbar
yıldızlarmı gökülüyor GOK ten kırlara KARABULUT ların altınd
ve ZEHRA telleriyle bezenmiş yatağim islak