bugun yorgunum biraz, cok calistim
`Zehra`na kos da seni dinlendirsin` diyor dostlar
senin, benden ayri olmadigini bilmiyorlar
her an, her duyguda bende kipir kipir yasadigini bilmiyorlar
atesler basiyor tenimi
tatli bir yogunlugun ertesinde
sicak bir yandan, arzunla kanatlanan sana duslerim bir yandan
simdi yanginlarin doruklarindan serinlige inmis teninin hayalinin o tatli rehaveti var
saklamiyorum, senin varligin, sana sarilma dusuncesi icimdeki sehveti kabartiyor
seviyorum da bunu
sana sehvetlenmek tatli bir dus sicakliginda
herkesin urkup kendini sakladigi sehveti seviyorum ben
kadin kokunda sarhosum
dusuncelerimi yanginlar sarmis
sevismelerinden baska yagmur yok bulutlarda
arzuna yagiyor her damla
arzunun topraginda yeseriyor her cicek
`ne o, yine sehvet yolculuklari mi var` diyor dostlar
`siz hic cikmadiniz mi bu yolculuklara` diyorum
`oglum biz akilli uslu insanlariz` diyorlar.
`bu yuzden mi ofkelisiniz once kendinize` diyorum
`bu yuzden mi ofkelisiniz kendi yarattiginiz toplum kurallarina`
`hadi ordan deli, ne alakasi var` diyorlar
insanlar kendilerinden korkup sehvet ve arzularinin ofke olarak patlamasina sebep oluyorlar kadinim
Zehra`sizligin denizinde ofke lavlarinda eriyorlar
eriyorlar yasamin tadini ofke nobetlerinde yok ederek
oysa ben sehvetimi senin tatli teninde sonduruyorum
geriye ne ofke kaliyor ne de kizginlik
senin teninde saraba yatirilmis et gibiyim
yumusayan, sarhos edici tatli bir lezzet gibi dagiliyorum yasamin dudaklari arasinda
yasamin dudaklarindaki benim
ama o dudaklarda kalan tad, senin ismin
sahi neden korkarlar insanlar arzu ve sehvetlerinden
hic dusundun mu bunu kadinim
bir insana verilmis olan en buyuk armaganlardan biri oysa
sehveti yasamak mi insani kontrolsuz yapar
yoksa sehvetin bastirilmasi ile yasanmamasi mi
ben icimdeki butun duygulari senin isminle yasayip, sehvetimin kabarciklarinda tatli bir gulumseme yaratiyorum
sanirim bu yuzden deli oluyorum ya, bu yuzden deli diyorlar bana
sehvetin ne kadar guzel oldugunu,
baharda acmis kir cicegi masumiyetinde,
bir gul ciceginin kirmiziligindaki yakicilikta oldugunu nasil anlatsak bu insanlara kadinim.
hergun yenileniyorum sehvetinde
hergun asiyorum eski beni
ver ellerini
dusuncelerim sicakligindan beslensin
arala dudaklarini
dudaklarindan cikayim yollara
teninden bulayim kaybettigim beni
`Zehra`da ne buldun da bu kadar sevdin` diyorlar bana.
`her kadinda olmayan ne vardi` diyorlar `bu senin unlu Zehran`da`
seni sen olandan daha fazla bir sekilde sevmedim ki ben
seni sen oldugun sekilde seviyorum
olan ve olmayaninla
yazacak cok sey var daha sana dair
birbirimizi beslemek birbirimizin arzularimizdan
dusunuyorum da sana duydugum arzu seni,
senin bana duydugun arzu beni besliyor
sanirim bu askta biz en cok birbirimizde kendimizi gorebildigimiz, sevebildigimiz icin daha cok arzu uretiyoruz
bugunlerde insanlarin en yoksul oldugu yerde biz zenginiz.
anliyoruz cunku birbirimizi
daha once hic aklimiza gelemeyen bir dusunce ya da arzu birimizden bir digerine geldiginde, tanidik, sanki daha once yasanmis, bilinmis bir duygu ya da dusunce olarak geliyor
bizim askimizin canli olmasinin en buyuk sebebi bu
ah bir de su teninde yanginlarimi sondursem
her sonen yangindan sonra tekrar ateslenecegimiz o gecelere ulassak
ozledim seni ya daha tenine tek bir defa dokunmadan
yoksa dokunmus muydum o hic hatirlamadigim zamanlardan
sana olan bu arzum,
bu yanginim daha once yasanmis ama hatirlamadigim o gunlere mi ait
bildigim sey senin benim arzumu devamli canli tuttugun
sadece isminle anmak yeterli seni
cirilciplak, sanki cok bildigim teninle cirilciplak gormeye
daha once de soyledim yine soyleyecegim,
cunku soylemek hosuma gidiyor,
icimdeki bu sehvet hic bir zaman bu kadar hos,
anilasi bir duygu olmadi benim icin
hic bir zaman sehvet ve arzumla bu kadar barisik olmadim
sana sehvetli olmak dogal bir gun ani olarak geliyor simdi tenime
her an arzulu bir erkek dusun kadinim
iste ben bu haldeyim senin isminle
seni istiyorum
seni istiyorum cok istiyorum
arzuluyorum seni durmaksizin
senin ismini icimden tekrarliyorum durmadan
seni anmak beni mutlu ettigi icin devamli seni anislarla dopdoluyum kadinim
sana kadinim diyebilmek
ama kadinimi senin kulagina fisildayabilme ihtimalleri beni asiklarin en asigi, delilerin en delisi yapiyor.
iste benim sana olan yanginlarim bu merkez uzerinedir kadinim
simdi birak seni dusunmelerin sevismelerine dalayim
birikmem lazim sana yeniden
seni seviyorum kadinim
Kayıt Tarihi : 21.8.2005 22:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gassan Satar](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/08/21/zehra-13.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!