Zehr i Zıkkım... Şiiri - Nevin Akbulut

Sarhoşum, Dün Gece’den kalma…
Gece yıldızları seyrederken oldum,
Hayalini içtim Güneş üzerime doğana dek..
Zehir oldun sabahıma..

Zıkkım dolu bir fincan kahve içeceğim birazdan..
O da zehir olur diye korkuyorum…
Senden sonra bir kahve ne kadar zehir olabilirse,
O kadar içiyorum…

Bir yandan korkuyorum,
Geceden kalma Sarhoş’luğun artık ayılmasından..
Ayılmak bir şey değil de,
Hayalin giderse yanımdan..

Vurmak geliyor içimden
Önce kendimi..
Sonra da hayalini yanımdan
Alıp götüreni..

En güzel yerinde uyanmak gibi Rüya’nın,
Sarhoşluğun en güzel yerinde
Yüzüne su dökülüp ayılmak gibi…
Ve hayallerin en güzeline dalmışken,
Sıkı bir tokat yemek gibi..

Hayalinden uyanmak,
Sensiz, Sevgisiz,
Nefessiz kalmak gibi..
Zehir zıkkım gibi..

Etsiz, Üstsüz, Başsız kalmak gibi..
Orta yerde bir başına kalmak gibi..
Ki benim ortam hiç yoktur..
Zehrin zıkkım olması gibi..

(OnBeş-Aralık-İkiBinOnBir*15:15=
Nevin Akbulut