Zehr-i Aşk Şiiri - Gürkan Muhammed Genç

O GÜN TUHAF BİR ŞEY OLDU
İNCİTTİ SÖZLERİN HATIRALARIMI
ALENGİRLİ BİR SERZENİŞLE
ALELACELE KAÇAR GİBİ
SOĞUK NEFESİN DEYDİ SİNEM'E
SENİN İLE BİRİKTİRDİĞİM YALNIZLIKLARIMI
GECENİN KEMENDİNDE BOĞUYORUM
BU KADAR YIKICI OLMAK ZORUNDA MISIN
OYSA BEN SENİ BİR BULUT, GÜNEŞ VE AY KADAR
GÖKLERİME SIĞDIRMIŞKEN
BU TERK EDİŞLER NEDEN
DOKUNUYORUM ARTIK SENSİZLİĞİN MABEDİNE
BİR BAHADIR EDASIYLA
SENİN İÇİN EKTİĞİM TOHUMLARIN MEYVESİNİ ALIYORUM
GÜN AĞARDIĞINDA, ŞAFAK VAKTİNDE
YORULUYORUM ARTIK BU İNAT VE MEŞAKKATLE
SABREDİYORUM NİHAYETİN GÜNEŞİNE ARTIK
HASRET SERPİYORUM YAĞMUR AKŞAMINDA RÜZGARLARA
BİR GÜN GERİ GELEBİLİRCESİNE
UMUT İLE SENSİZLİĞİN ZİNDANINDA BEKLİYORUM

GÜRKAN GENÇ
13 TEMMUZ