Zehr-i Aşk Şiiri - Emre Başar

Zehirli bir fidan büyütüyorum içimde,
Ne sen sor bana, ne ben söyleyim.

Uçurumlara çıkıyor yürüdüğüm tüm yollar,
Ne sen gel peşimden, ne ben döneyim.

Gözlerin büyüyor gözbebeklerimde,
Ne sen bak bana, ne ben göreyim.

Sessiz haykırışlarımla ürperiyor bedenim.
Ne sen duy sesimi, ne ben susayım.

Buzdan bir kaleye hapsolmuş kaderim,
Ne sen yak beni, ne ben tutuşayım.

Kurumuş bir yaprak gibi savrulurken eteklerinde,
Ne sen dokun bana, ne ben yeşereyim.

Prangalanmış, kırılmış bileklerim.
Ne sen tut elimden, ne ben yürüyeyim.

İdamın sehpasındayım, infazıma sebep düşlerim,
Ne sen çöz beni, ne ben ineyim.

Son bir can parçası kaldı yorgun yüreğimde,
Ne sen sarıl bana, ne ben öleyim.