Zehmeri gülü…!
Ay mavisi gözlerin vardı
Sarı buğdayların tanesinde ipek saçların
Hani her şubat mevsiminde
Çalardın kapımı bahardan önce
Güneşin parçalardı kendini
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Çınarlar sana
Söğütler sana yol verirdi
Eğilirdi pınarlar doğa eğilirdi
Yüreğin ne coşkulu
Dilin ne cilveliydi
Aklın sa hep asiydi
Sen zemheri gülü
çok güzeldi...
tebrikler yüreğinize....
Eserdin karda boranda
Savrulurdu uğrunda koca dağlar
Yağardın bahardan önce
Toprak nemlenir
Keyfinde demlenirdi mevsimler
Sarardı her akşam üstü narin kolların
Mor öfkeli ufuğu
Ve ben ağlardım yalnızlığıma
Çok güzel dizeler. Hoş bir anlatım. Yüreğinize sağlık.
...
Aşk savrulurken rüzgarda
Yanarım
Sen ordasın, aklımda
Önünde eğilir dağlar.
Canım yanar, eririm kokunla
Akarım nehirlere,
Yüreğim köpük köpük.
Kanar acılarda kaybolurum.
Beklerim yolunu.
Hangi şubat,
Kaç mevsimde geleceksin
Şimdi zemheri gülü.
NE DEMLİ BU DİZELERE.. YÜREĞİNİZE SAĞLIK. DAİMA VAROLUN VE ŞİİR IRMAĞINA KÖPÜK KÖPÜK AKMAYA DEVAMEDİNİZ. SAYGIYLA
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta