Yaprak dökümü değildi bu
Ruh dökümünün hasat mevsimiydi
Kapatırken gözlerini
Eski bir gramofon cızırtısında
Gülümsemekti sonsuzluğa...
Kayıp zamanlarım oldu benim
Bir sevda uğruna
Çıkıp yollara düştüğüm
Dimdik yokuşları çıkarken
Uçurumlardan atıldığım
Kayıp hayallerim vardı benim
Anılarımı doldurduğum
Cam kavanozumu kırdılar..
Kimliksiz bir çocuk gibi
Savruluyorum zamanda..
Ruhum hâla yaşıyor muydu
Bu aynada ki yüz kimindi
Uyan anne
Vakit gece yarısını geçti
Asi kızın kaldırımlarda..
Ölümleri hep zor yaşadık ya seninle
Sadece bunuda yaşatmıyayım diye sana
Hâla nefes alıyorum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!