Kırık bir dalın ucunda yaşarken,
Yeşermeye imkan bulup açarken,
İnsanlardan köşe bucak kaçarken,
Buldun beni kuytuda, zehirli sarmaşık..!
Ben kendimi taşıyamazken boşlukta,
Sardın beni vazgeçilemez hoşlukla,
Kapıldım bir anda gafletle sarhoşlukla,
Yordun beni uykuda, zehirli sarmaşık..!
Sana alışmaya çalışırken sıktın beni,
Her gün biraz daha kurutup yıktın beni,
Çıkılmaz bir kafese acımadan tıktın beni,
Kuruttun beni bir çırpıda, zehirli sarmaşık..!
Sana kapıldığım an, ecelim başlamıştı,
Zehrin çoktan özüme, acısız bulaşmıştı,
Güzdü fakat, kırık dalım bahar sanmıştı,
Uyuttun beni bir güzde, zehirli sarmaşık..!
Gövdeden koparıp ayırdın, zehirli sarmaşık..!
Kayıt Tarihi : 11.7.2017 22:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!