Öpmek seni,
Eğilmekti derin kuyulara
Susamış halde;
Kalmaktı karanlıklarda.
Ölmekti her defasında,
Çekip sularını,
Zehirli kuyundan…
Bakmak gözlerine,
Düşmekti kuyulara,
Sonu olmayan;
Züleyha gibi…
Kavrulurken sıcaktan,
Kaynar sular içmekti,
Zehirli kuyundan…
Yanında olmak,
Yanmaktı kuyularda,
Yusuf gibi,
Sahralarda imdat bekleyen.
Aşk şarabı içmekti,
Zehirli kuyundan…
Yusuf Kazak
Kayıt Tarihi : 31.1.2025 22:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!