-Zehirli Fütur - Şiiri - Orhan Ateş

Köreldi sahte buyruk
Zihin kuşları kafeslerinden kurtuldu
Ölü ormanlarda arıyorum son Anka’yı
Giderayak yoksun umutlarda bekliyorum öylece
Göz kapaklarımda çevrelenen hayallerle avunuyorum
Sağımda dilsizliğim
Soluma yığılmış anılarda, diz kırığı kabullenmişliğim kaldı

Saatler gece vurum un’da
Yalnızlığa ışıyan her sabahta korktum adından
Gelemediklerimi bıraktım yollara
Geriden gelmelerin olur diye,
Adım başı gözlerime yapıştı tükettiğim yollar

Selamsız dostlarla başladım yola
Ardım sıra askıntı oldu ayaklarım
Gitmemeye direnen her adımda çiğnedim bacaklarımı
Sana kalmalarımı bile bırakmadım
Meskensiz molalarda pişmanlıklar yolumu çevreledi
Gidiş biletime yangın bıraktı gözlerin
Kilometrelerce sana gelmişim sanki
Yollarım sana kısaldı hep
Gittiğim her şehirde sana çarptı yüzüm

Aslında
Giderken bırakmışım sana gelmelerimi
Her durakta otobüse bir “sen” bindi
Seninle dolu bir yolculukta gurbetsizliğe Sılalaşmışım
Nereye gitsem
Yurdum sen
Vatanım sen
Diyarına mahkûm oldum
Aşkıma ateşkes verdiğin gözlerinle,
Sözlerime düğüm attım
Adımlarda yalanlaşan gidişlerimi geri çağırdım
Aşkının mükâfatına,
Sınırları olmayan bir memleketi serdin ayaklarıma

Ekim 09