Aşk, ölümün dudaklarından öptüğü zaman
yüreğimdeki zehirli çiçeği
usulca bıraktım dünyanın dışına...
Aşk, ölümün dudaklarından öptüğü zaman
son kez ayaklanır düşevlerimde bastırılmış yangınlarım
mahcup ve sinsi bir konuk gibi yaşlandığım düşevlerim...
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Tipi hiç şaire benzemese de muhteşem satırları var ..
güzelmiş elıne saglıkkk
bazen insan yazarr bırakın yazsınn .. yazarsa böle yazarrr
Şiirin başlığı harika.Şiirde duyguların alt mısraya geçmesi bir mısrada yoğunluğun düşmesine sebep oluyor.Hayal gücün geniş.Tebrikler
bana hayatanın yazarı kim deseler hiç tereddüt etmeden ..cezmi ERSÖZ derim...bu şiirde diğerleri gibi ince bir çizgide yazılmış...işte farkedilmeyen farklılık bu...
Bazı şairler yazarlar vardır.Artık bir sonra ki yazısında bir sonra ki şiirinde az buçuk kestirirsin ne çıkacağını.Bir bu adamı çözemedim ben.Tuğba Gürelli
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta