Eşsiz güzelliğiyle zehirli bir çiçekti o.
Bir dokunuşta felç edebilecek bir güzellik…
O kuş fark edemedi bunu,
Güzelliği toprağındandır sandı, güzelliğine aldandı.
Yaklaştı, tamamen savunmasız,
Mutluydu da, çiçeğin renk cümbüşüne kaptırdı kendini..
Ve ansızın fark etmeden dokundu çiçeğe,
Tüm samimi duygularıyla...
Birden zehir kapladı tüm vücudunu,
Aniden düştü yere, olduğu yerde bakakaldı çiçeğe..
Kızgındı; ama kırgın değil,
Çaresizdi; ama pişman değil…
Oysa oysa ölebilmeyi ne de çok isterdi! ...
Kayıt Tarihi : 6.3.2012 01:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!