Zehirli Bal... Şiiri - Ahmet Levent Ay

Senin “Leyla” sandığın, bir kara kuru hayal...
Hayalin de tadı kaçar, sonunu düşündükçe!
İdama yürür iken ağzına çalınan bal.
Nasıl da zehir olur, darağacını gördükçe!

Her lezzetin ucuna sanırsın elem bağlı.
Her saadetin hüznü yanında satılıyor.
Şu ömür ağacının kopmaya yakın dalı.
Nefes alıp verdikçe, sanırsın çatırdıyor!

Ey dünya, zehirli bal, artık tadın kalmadı!
Hem bu gafletle keder beraber çekilmiyor.
Fikrim yüzüme tokat, lezzetler birer sancı.
Senin cennet sandığın, cehenneme dönüyor!

Daha seni ne kandırır? Hangi tür terakkiyat?
Ölümün adımları mı, şakağına yansıyor?
Gel, dilersen bunları, sen tut da başından at!
Kafayı kesmeyince şu düşünmek bitmiyor...