Zehirim Sensin Şiiri - Sezai Efiloğlu 2

Derdime devâyı neyleyim aşkım
Gönül peteğimde zehirim sensin
Yüreğin sarayım gözlerin vatan
Bilakis doğduğum şehirim sensin.

Aklımı şaşırdım gittin gideli
Ömrümün vebâli sendin ederi
Öderim ölümse eğer bedeli
Gönül eşiğinde mihirim sensin.

Eller gülüp geçti aşkım halime
Boyun eğmiyorum hiç bir zalime
Dilimden süzülen özlü kelime
Gönlüme dökülen nehirim sensin.

Vuslât ayarını sen zamanladın
İçimden geçeni bir sen anladın
Eksik yanlarımı sen tamamladım
Geçmişi gelmişe têhirim sensin.

Adam olmuyormuş kadınsız olan
Bir yanı eksiktir adamsız olan
Besmele çekmeden adımsız olan
Kalbime dokunan sihirim sensin.

Ben sensiz kendime inan yetemem
Yanarım yanarım ama tütemem
Her şeyden geçerim senden gidemem
Kara gecelere zuhurum sensin.

Hüsnü cemalinle zikir ederim
Gelmişi geçmişi fikir ederim
Bin kere Allah'a şükür ederim
En güzeli sevmek fiilim sensin.

Seninle gülerken bu mahzun yüzüm
Senden başkasına bakar mı gözüm
Sazımın telinden dökülen sözüm
Her gece yazdığım şiirim sensin.

Sezâî sel gibi akışan benim
İmkansız aşkına alışan benim
O güzel kalbine yakışan benim
Kalbime vurulan mühürüm sensin...