Zehir Zemberek Şiiri - Cihangir Çağlar

Kaç gecenin sabahına uyandım
Kaç gecenin efkârına dayandım
Ey Allah'ım madem aşkı yarattın
Çözemedim, beni neden yarattın

Düşünce bu, değişir her hecede
Takıldım ben düşüne bu gecede
Ne olur ümit ver, çok muhtacım
Yer açılsın güneşe bu bilmecede

Hiç kazanamadan kaybettiğimsin
İmkânsıza rağmen sabrettiğimsin
Bir kırpım tahayyülde ilaç gibisin
Sahibi olmadığım tek servetimsin

Aynı atmosfer altı gezinebilmek
Aynı oksijeni teneffüs edebilmek
Ayrı gayrı hayatlar yaşarken böyle
Zatı sürtük düzeni anlayabilmek

Aşk hükümsüz, ben azaptayken
Yollarıma yolların tuzaktayken
Başka bir hayale yasaktayken
Telafisi var mı yaşadıklarımın

Yanmışım zeytin karası saçlarına
Sahipsiz isyanımı nasıl kınayım
İlk temasta can vermişken gözlerinde
Nerede ve kiminle nasıl yaşayım

Mümkünün ötesinde bir yerlerde
Varlığına adanmış olsa da cennet
Elbet semavat kapılarını açacak
Bana zehir zemberek, sana rahmet

(Eksik Yolcu - Lal Perküsyon Şiir Kitabından)