Zehir Zemberek Şiiri - Yamtar Kaya

sen bilir misin
acıdan titreyen bir gencin
hıçkırarak ağladığı
zehir zemberek geceleri
kulaklarında bir tını ile
bağırıp sesinin çıkmadığı günleri
bir bir düşen yaprakların ellerinde çürüdüğü
ve kuruduğu baharları
bilsen de bilmesen de
bir yaprak üç senede kurumaz
umudun üç senede tükenmediği gibi

yağmurlu, puslu bir gün
dağların yeşilliği ellerimde kuruyor
yok ediyorum her şeyi
yavaş yavaş da kendimi

aynı olamamışız ki ayrı olalım
unutmayalım
ayrılık da sevdaya dahil
unutturmayalım
ayrılanlar hâlâ sevgili