çakılı kaldım duvarda
gözlerin/izden kaçıyor
koşarken düşürdüm
kendimi yolda
gölgesiz ağaçlarım/
hain çiçeklerim/
niye zehirlisiniz?
I
Acemi günlerinden biriydi yazın,
yürekler tam yeşillenmemişti,
damarlarımda sevdanın filizleri,
yüreğimde, yalnız gecelerin üşümeleri,
Devamını Oku
Acemi günlerinden biriydi yazın,
yürekler tam yeşillenmemişti,
damarlarımda sevdanın filizleri,
yüreğimde, yalnız gecelerin üşümeleri,
ne acıda eridim
ne ölebildim
kaldım öylece
ellerim insan
aşk büyük acıdan
yazıdan geri kalan
artık hep acı
hep acı
zehir zakkum acı.
Tebrikler Dost...
Sevgiler...
Ben de yorumların hepsini okudum.Yazacak bir şey bulamadım.Kutluyorum Nurdan Hanım.
ne acıda eridim
ne ölebildim
ne de yaşayabildim
çok güzel dizelerdi
yüreğine sağlık
kanlı bir düğün var
darmadağın
eti budu paylaşılmış
kırmızı karıncanın
sızısı yayılmış evrene
taşıyamaz
sırtı ince
güzel gerçeküstü kokan bir şiir /kutlarım
DERİN ÇOK DERİN...........TEBRİKLER.....
ERMEMİŞ MEYVE ACIDIR...
ACILAR DEĞİLMİ BİZİ OLGUNLAŞTIRAN...
ACI SEVİLMEZ AMA SİNEYE ÇEKİLEN ACILAR
BİZLERİ ERDEMLEŞTİRİR....YARILARA TAŞIYAN.....
NAZAN İZMİRLİ
çakılı kalmak gönül duvarlarında ve gözden kaçırılmak gel-git sokaklarında...
Güzeldi...
Eyvallah.
ilk cemre düştü....artık bahara çeyrek var...umutlarınızın haberi olsun...
sevgi ve şiirle
ne acıda eridim
ne ölebildim
kaldım öylece
ellerim insan
aşk büyük acıdan
yazıdan geri kalan
artık hep acı
hep acı
zehir zakkum acı.
Hayat bu acı ve tatlıdır acıların olmaması dileğimle bu güzel şiirini kutlarım kalemine yüreğine sağlık sevgilerimle saygılar sunarım
Tuncay Akdeniz
Hüzün işlenmiş her sözcüğünde şiirin.
çakılı kaldım duvarda
gözlerin/izden kaçıyor
koşarken düşürdüm
kendimi yolda
gölgesiz ağaçlarım/
hain çiçeklerim/
niye zehirlisiniz?
Çoğu kez sevgimizi bize en yakın olan, bizi en çok seven insandan esirgeriz. Hatta görmezden geliriz onu yaşamın içinde, zaman zaman yok sayarız, hüznünün çığlıklarını ya duymayız yada duymak istemeyiz.
Belli ki şair, böyle bir durumu betimlemiş dizelerinde. Kendi elleriyle kurduğu, huzur duyduğu bir yaşam içinde yitip gitmiş olmanın hüznünü aktarmış üstteki dizelerde.
başımda asılı kaldı
bulutlar kara
her yer gece
dışarda
içerde
hep gece
zifiri gece
Şairin içini kavuran ihanetin ve kederin kara dumanı gittiği her yeri kaplamış, baktığı her yer üzüntü, keder. Yoğun bir üzüntü yaşanıyor şiirde hiç aydınlığa çıkmayacakmış gibi karanlıklar basmış şairi.
kanlı bir düğün var
darmadağın
eti budu paylaşılmış
kırmızı karıncanın
sızısı yayılmış evrene
taşıyamaz
sırtı ince
artık hep gece
hep gece
zifir zindan gece
Acımasız ihanete uğramışlık var, hazırlıksız yakalanış ve bu hüznünden bir çıkar söz konusu ediliyor şiirde. Şair öylesine incinmiş ve paralanmış ki bir bıçak sırtında yürürken tüm evrenin acısını yüklenmiş yüreğine ancak taşınamaz hale gelmiş bu hüzün o kocaman yürekte. Yine karanlık, yine umutsuzluk çekiyor şairi içine.
ne acıda eridim
ne ölebildim
kaldım öylece
ellerim insan
aşk büyük acıdan
yazıdan geri kalan
artık hep acı
hep acı
zehir zakkum acı.
Bu dizelerinde bir çatışma bir çelişki var, Şair acıyı çekiyor ama bu acı onun duygularını yok etmeye yetmiyor. Yok edilemez bir sevgi yaşanıyor belli ki yürekte. Sevgilinin sunduğu zehir de olsa razı olup içiyor sessizce.
Kutluyorum sevgili Nurdan güzel bir şiirdi okuduğum kalemine ve yüreğine sağlık.
sitem,hüzün dolu şiiriniz,
güzel ve mutlu günler diler şiirinizi kutlarım.saygılar.
Bu şiir ile ilgili 67 tane yorum bulunmakta