Dargın ve ürperen
yolarda baktım
ölüm bile herkesin
inandığı kadar ölümdü
Sınanıyorsa sabrım kılıç artıklarıyla bilinsin
inançlarımı sevinçlerimle değiştiriyorum
parmaklarımda tuttuğum hileli zarlarda
insan çıtırtıları yükseliyor
ürkütüyor beni yağmurun duruluğu
aşktır diye yalvardığım hüzne bile inanmıyorum
...
Sakin zikir akşamlarında çığlıklarım duyulur
ıtır ve akasyaların ağaran teninde yaradır hıncım
yem verdiğim güvercinlere imrenerek bakmam
gökyüzüne olan düşkünlüğüm sanılmasın
bir devrimcinin aşkla çarpan kalbinedir inancım
...
Arahim KılıçKayıt Tarihi : 31.10.2022 12:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!