Zehir Ve Satır Şiiri - Murat Şeyhi Aslan

Fasılların yurt yaptı zihnime
Kelimelerin satırlarca yangın çıkardı
Bu yangın, Koku dirheminin dilinde
Yokluğunun bolluğuna sela okuttu bu eziğinde

Ne yapsın zamanım kavuşamadı ilimine
Bilincim duruldu sen kavuştun gökyüzüme
Ehli vatanıma kurşun dokusu sindi senin iraden ile
şimdi eziği olduğum kaderimde

Sarı saç tellerini astım gökkuşağının ellerine
Dualar filiz verdi renklerinde
Şeriat geldi zihnimin kör parselinde
Cemaatin Gözyaşını dindirdi nefsime

Hala gözlerim doluyor yok oluşunun yıl dönümünde
süzülmesin meltemler,götürmesin feryatlarımı ıpıssız efendiler
Fermanlar okutulmasın sarı saçlarının izinde
Yansıdım, Sol yanıma konan fotoğraflarının gözlerinde