ey geceyi gözlerimden dilenen
ey alev sulayıp yangın büyüten
ben kurtardım çarmıhtan kanlı şiirleri
susuz kuyulardan kor alevlerden
ben çıkardım
is bulaşmış nem kokan mektupları
bir harebeyi maskelerken yüzüm
müptela oldu
dilime anlam diye sarılan her sözcük
asrın şehvetine
ateş
kendi dilinde kutluyordu aşkı
mevsimler bir suçtan bir suça dönerken
ölüm serinliğinde yaşandı o hisler
ben doğduğum zamandan
bir başka zamana gömülecek olanım artık
gölgem her nereye sürülmüş olursa olsun
anladım
gözyaşımı ecza ederek zehre
karanlığın ışığa aşık olduğunda
senin var olduğunu
artık değil çığlık
her çıtırtı
bir neşter kadar
derin kesiklerle işliyor içime
Kayıt Tarihi : 19.7.2012 23:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
:))
Bir Kadir Gecesi yıktın dünyayı
İçimde sen vardın, evren kadardın!
Yaktın yıldızları, güneşi, ayı...
Göz göz, imza imza hepsinde vardın!
Sonsuzluk ötesi sonsuz kadardın.
Bir Kadir Gecesi yapayalnızdım
Beni oyalayan her şeye kızdım.
Herkesten uzakta, yıldız yıldızdım
Kuşattın beynimi, ruhumu sardın
Sonsuzluk ötesi sonsuz kadardın.
Bir Kadir Gecesi attım, unuttum
Herkesi, her şeyi yokla bir tuttum
Kapladım evreni, bulut buluttum
Oysa evren yoktu; nurdun, ya/nardın
Sonsuzluk ötesi sonsuz kadardın.
Bir Kadir Gecesi melekler indi!
Yılların acısı o anda dindi.
Sen Onur’un idin, O/Nur Senindi
Aşkına doyulmaz Emsalsiz Yar’dın
Sonsuzluk ötesi sonsuz kadardın.
Nefis bunalttıkça, ruhu sıkandın
Pişmanlıklarımda, bağışlayandın
Canımın içinde canıma Can’dın
Kalbimi arıttın, gönlümü sardın
Sonsuzluk ötesi sonsuz kadardın.
Bir Kadir Gecesi vardım, huzura!
Gark oldum İlahi, Ezeli Nur/a!
Ufuklar açıldı, garip Onur’a
Adını andıkça onu anardın
Sonsuzluk ötesi sonsuz kadardın.
Onur BİLGE
TÜM YORUMLAR (31)