Zehir Sağanağı Salgın

zırhlara ihtiyacım var
kötü kabuslar gerçeğe dönüşüyor
nasıl cesur olabilirim
salgın dünyayı öldürüyor
yalnızlaşan kelimeler
yabancılaşan gözler
çaresizlikler
belirsiz öfkeli
dağınık sözler
dökülüyor ağzımdan
merdiven merdiven çıkmak
uzaklaşmak istiyorum bu beladan
o tatlı koku
içimdeki ses
kalbimin huzuru
bekliyor beni bir yerlerde
sessizliği kıran bir şimşek çıksa
sesleneceğim
beni yalnız bırakma
kurduğum o güzel hayaller
zehir sağanağı altında…

01.11.2020 / çengelköy