Zehir İçmişim Şiiri - Yusuf Pangal

Yolumu hicrana çıkıyor sanma;
Senin gibi bir çok yardan geçmişim.
Gözlerimden akan yaşlara kanma;
Gelirken dumanlı yerden geçmişim.

Silmene gerek yok, mendilin kalsın.
İstemezdim dalda çiçeğim solsun...
Ben üzülmem asla; güzelim, olsun
Fırtına ekmiştim meltem biçmişim...

Çiçekli bahçede hayeller kurdum,
Seninle dünyayı hayıra yordum,
Eller sorduğunda bade diyordum;
Meğerse elinden zehir içmişim.

Diyordum seninle herşeye değer,
Sonunda bir işi, işte bu sefer
Doğru yaptığımı sandım da meğer;
Caminin yanında rakı açmışım.

Düşünme boşuna, üzülmem asla
İşim olmaz benim hüzünle, yasla
Maça papazıydım çarpıştım asla
Zaten her savaşta serden geçmişim.