Zehir Gibisin Şiiri - Faruk Avşar

Mutluluk kapılarını tamamıyla kapatıyorsun
Hayalini bile yaşamama tahammül bile edemiyorsun
Kapanan kapıların ardına gizlenerek tüm umutlarımı,
Hayallerimi kalpsizliğindeki kelepçelere vurup gölgelerindeki
Hayaletlerinle kırbaçlayarak beni yargılamadan infaz ediyorsun...!

Bu bedene yaşattığın kesik izler diğer dünyada benim
Olduğunu ispatlayan belgelerim olsun diye saklıyorum
Kime gizliyorsun bu sevgini kap kara perdelerle tüm
Aşkımızı kendi mutsuzluklarınla karartıyorsun hep hayalinle
Yaşamak ansızın kapını çalacak bekleyişlerine takatim kalmadı
Hep bugün yarının umudu yaşamak ayrılığı yaşatma bana ne olusun...!

Her konuştuğumuzda boşalır bedenimdeki sevgin dağılır toprağa karışır
Ama senin adını bu bedende boşalan kanla tüm sokaklardaki duvarlara
Yazdığımı bilmiyorsun geceleri kayan her yıldızda sana koşar düşlerim
Hep dua ederek yerde sürüklenen yıldızlarda seni arıyorum ve gizlice her Konuşmamızda karartılan düşlerime bir hançer vurarak beni unut diyorsun...!

Sen bunu söylemesen de ben bunu biliyorum seni sende bile gizlice Arıyorum ama üzülme sevgilim ben seni arayarak umutlarını Tüketmeyeceğimi seni bendeki zehir gibi sevgini de özgürce bırakarak
Diğer dünyada buluşuncaya kadar elveda diyorum.

Çünkü bu kalbim san karşı var olan sevgisini
cennettin kuş sesini şakırdar gibi senin için süsleyeceğim
Ve hep seni Bekleyeceğimi bilmeden bana haksızlık
Etsende hep hayalinle yaşayacağım sevgilim...!