Ölmekle yok olur bir can bu evrende
Tekrar başlar bir hayat ötelerde...
Acının zifirisi yaşanır vedasız gidişler
Ölüm buna eş değer, belki de daha beter
Onun yokluğunu bilerek yaşamak
Zehir gibi yakar genzi, kan akıtır içten içe Özlemin hançeri
Kopkoyu karanlık girer aramıza
Gözlerimize iner puslu bir perde
Ölüme hasretizdir yaşarken bile
Kavuşmak için sevdiğimize
Buruk acıyla kıvranır her bir zerremiz
Suçu yine kadere yükleriz
Bir yıldız gibi kayıp
Sonsuz evrende yok olmak isteriz
Gecelerde depreşir bütün dertler
Bakışlarda donuklaşır anılar
Saklanırız gecenin karanlığına
Ruh huzuru buluruz manevi atmosferde
El açarız duaların alazında, amin nidalarıyla
Derinleşen duygular sinemizde yoğunlaşır
Uhrevi huzur içinde dinginleşiriz.
*
Halide Köksal
21 Ocak 2015 *
Kayıt Tarihi : 16.3.2018 00:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)