Ne sen çaldın kalbimi, ne ben sana kapıldım
Akıp gitti şu gönlüm, sanki bir nehir gibi.
Ben de bir insan idim, et kemikten yapıldım
Senden bal istemiştim, sunduğun zehir gibi.
…Gecem gündüzüm farksız, her günüm zifir gibi.
…Yokluğun yalnızlıktır, varlığın şehir gibi.
…
Artık bahar gelmiyor son gördüğümden beri
Yürümeye takat yok söndü gözümün feri
Yokluğunla varlığın nedir sence ederi?
Birisi değersiz taş, birisi safir gibi.
…Gecem gündüzüm farksız, her günüm zifir gibi.
…Yokluğun yalnızlıktır, varlığın şehir gibi.
Ankara, 13.02.2019, 14:03
Kayıt Tarihi : 13.2.2019 14:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevmek belki emek vermektir.
Ama nihayetinde sevgi elde etmektir.
Neyi mi? Sevdiğinin gönlünü…
Gönül elden gitti mi?
Sana kalan üzüntü keder dermektir…
Güzel şiirinizi kutlarım....
Sevginin, sevdanın yüceliği daha nasıl anlatılabilir ki? Gönülden kutluyorum.
TÜM YORUMLAR (3)