zehirlendim
uçarken ölen bir kuş gibi
özgürlüğün tadıyla
ölmek yaşamamak değilmiş
anladığım kadarıyla
zehirlendim
bedenime sığmadı hayat
ama terk etmedi de
nefesler aradım almak için
vermedi o nadide
zehirlendim
şahidim bile yok ölüyorum
taammüden
gözlerinde eriyorum
ama suçlu da yok biliyorum
zehirlendim
yoksa bu acı tat
taze bir çocukluk gülüşü
ve kararan gökyüzü
yokluğu canımda boğuyorum
zehirlendim
bir yalanı yaşamak için
koptum kanatlarımdan
bekliyorum sen olmadan
kendimle savaşmak için
Kayıt Tarihi : 9.6.2018 14:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Göksal Aktuğ](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/06/09/zehir-88.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!