Zehir Şiiri - Semih Baybora Baybure

Her gece bir damla hüzünle kapatıyorum gözlerimi buz gibi yatağım da
Her sabah kurduğum saatle uyanıyorum bir öpücükle değil eskisi gibi
Kalkıyorum ve bomboş yatağımızı kendim düzeltiyorum
Kendi kıyafetlerimi kendim ütülüyorum senin kadar yapamasam da
Ve elimi yakıyorum her zaman
Kahvaltımı kendim hazırlıyorum
Her şeyi çift koyuyorum masaya eskisi gibi
Sana da dolduruyorum bir bardak çay
Ve yanına bir sigara yakıyorum
Bilirsin ben sigaraya karşıyım
Kendim içmesem de yakıyorum bir tane
Sen çay yanında sigarayı çok severdin ama
Şimdi o sigara kendi kendini içiyor
Sen yoksun diye
Çok söylemiştim sana şu zehri bırak bir gün seninle ayrılacağız diye
Ama ben sana anlatamamıştım beni hiç dinlememiştin sözlerimi kesmiştin
En sonunda ayrıldık işte
Ölen sen değilsin ölen benim sanki
İşte o vazgeçemediğin zehir oldu bizi ayıran
Şimdi ben ne yapayım ne diyeyim
Biz ayrıldık
Biz ayrıldık
Biz ayrıldık

YAZAR SEMİH BAYBORA
TARİH 08\08\2010