ufaktan bir çıplaklık kıpırdıyor içimde savurası yalnızlığımda
gök kuşağı misali rüyalar, siyahı beyazı dahil
masallarda uyuyorum kabuslar ile yaşamaktayım geceleri
ahşap virane evin delik çatısından görmekteyim seni, aşkı
olmadığım sahteliği taşıyor bedenim tüm dünyada
ve ısırgan otu misali dalamakta yüreğim şaşkınlığımı
hasır dövercesine kocaman artık bedenim
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta