Zehir Şiiri - Gökhan Durgut

nasıl ayrılacağız bekçilerinden yüreğin
vaktimiz dolduğunda,geldiğimiz yere giderken
sorgusuz kokular,sorgusuz arzular
ve mavi kadınlarla güzel sanarken dünyayı
nefesimiz kaç şehrin hüznüne boğuldu...
farkında olmadık..

şuan saat sever adım yürüyor üzerime
bense ani yakalandım,zamanın gergefliğine
küskün bir bahar...
hoyrat bir dudak
keskin bir saç teli
bana ait olmayan onlarca nefes
başucumda ruhum,ona sarılıp uyuyorum
ben hala mavi kadınlardan hoşlanmıyorum
ben
hala
kendimden
çok
uzağım

sana
daha
yakın
bu zehir zemberek yüreğim..
kan renginde ki umutlarım
hepsi
hepsi senin yanında..