Zehir Şiiri - Büşra Şahin

Adımlarım sıklaşırken ardıma bakmaya korkuyorum. Çok yakın gibi görünen fakat çok uzakta olan bir ışığa yetişmeliyim. Kendimi buna zorunlu hissediyorum, nedensizce. Ne kadar da çok özlemişim ılık yağan yağmurun altında koşmayı.Su birikintilerinden ayaklarımı şaplatarak geçiyorum ve bu bana büyük bir haz veriyor. Çocukluğuma özlemim belkide.

Gecenin bir yarısı, bir kıpırtı. Sen varsın tüm benliğinle, bedeninle karşımda oturduğunu görüyorum. Bana gülümsüyorsun fakat ben mutluluk duymuyorum bundan. Gözlerindeki pırıltılar yerine kararsızlık görüyorum. Verebildi mi¿ sana verdiklerimi? Yüreğim acıyor, ellerime sıcacık kanım bulaşıyor, Sen öylece Seyrediyorsun beni, elinden hiç birşey gelmiyor değil mi¿ Yazık! Bari ışığı yakala yabilseydim tutabilseydim ellerimle, yüreğime gömebilseydim.

Düşünmekten başka ne yapıyorum ki! Aklımdan hiç çıkmıyor ifadesizliğinin ağırlığında eziliyorum. Bir taşın altına koyupta başımı ezsem bile çıkmayacaksın, rahatsız değil mi¿ Arsız bir bit gibi kanımı emerek besleniyorsun. Benim yavaş yavaş eridiğimi görmek mutlu ediyor seni. Ne oldu sana dayanamazdın bile gözlerimde bir damla görmeye. Yağmur bile değmesin isterdin yanaklarıma, oysa şimdi gözlerim çukurlarında bir ALEV. Dayanacak gücüm kalmadı artık, Sarılmak istiyorum DENİZE.

Çılgın bir sokak çalgıcısının ezgileri dolduruyor odayı, iki hayal'in dansını izliyorum birbirine karışmış ruhları...müziğin eşliğinde daha da karışıyorlar birbirlerine, hangisi erkek hangisi kadın. Bende karışıyorum onlara, kendi etrafımda bir hayalle dans ediyorum, ellerimden kaçacakmış gibi ürkeğim. Müzik sustuğunda kendimi yakalıyorum bir ipin ucunda sallanırken. Ne yapıyorum ben deli miyim¿ yoksa. Hiç kimse yok nerede o birbirine sıkıca tutunmuş kırık bir dalda sallanan iki yaprak.. Çılgın bir rüzgar esmiş besbelli koparıp atmış her birini bir tarafa. Ağlamak istiyorum! Bir kenara gömülüp çılgıncasına ağlamak ama hayırrr..ağlamayacağım. Zaten yağmur yağıyor iliklerime kadar üşüyorum.

Damarlarımda kanım donuyor

Bir kadeh bir şey içmeliyim..

Yıllanmış bir şarap aldatıcılığında bir zehir buldum

Bardakta ne kadar da güzel duruyor, HEP ORDA KAL...

Artık tanımıyorum güneşi, belki bir gün gelecek ve yine gülecek gözlerim, şimdi uyumak istiyorum bir kenara kıvrılıp. Rüyamda güneşi göreceğim ışınların beni yakana dek karşında duracağım, yeniden tanıyacağım seni, Alevinde yanacağım.

İstanbul, 13/07/1998