Zehir Şiiri - Şahika Güray

birer cesaret abidesiydik

değişmedi ki İbrahim`den bu yana ateş
hep karanlık yanımızı döndük güneşe
yandık ama pişmedik

toplu katliamlarla öldürdük dirayeti
korku denizine defnettik
marifet saydık fütursuz cinayeti
ve esirgedik saçaklardan ziyareti, bir damla
ehemmiyet vermedik toprağın açlığına

cenk etmeye harfler ordusuyla yürüdük
soru işaretlerine yenildik
derin kanallar kazdık arşa gitmeye
feza boşluğunda
virgül gibi yanyana serildik

inancımız yetmedi kurtulmaya
o ateş ki gece gündüz içimizde
daha cenin büyümeden
ramak kaldı zar`ın yırtılmaya
soluğun ömrü kısa
gerçi kestik de başını yılanın
zehri hala kanımızda