Zedeler Şiiri - Âşık Hüseyin Sümmanioğlu

hoyarat ok atmasın gül yüzlü yara
duvağa dokunur tülü zedeler
yanılıp esmesin deyin rüzgara
şakağa dokunur teli zedeler

Emadeyim yarin her bir sözüne
bir canım var kurban olsun özüne
ay doğmasın gün çalmasınb yüzüne
yanağa dokunur alı zedeler

cananımın emsali var sanmayın
uçan kuşa pay bile yok kanmayın
su isterse her gözeden sunmayın
damağa dokunur dili zedeler

yara deyin odasından çıkmasın
hain gözler kapansında bakmasın
gerdanına yakut zümrüt takmasın
bukağa dokunur hali zedeler

istemesem güneş dahi vurmasın
sümmanoğlundan gayrisin görmesin
kıskanıram kemer bile sarmasın
saç bağa dolunur beli zedeler