Günler ,geceler şahit ;
dört mevsimi kış yaşattın
sanmaki bundan şikayetçiyim...
Gözlerinin diyarında
Sefil bir gezgin olmadım
Dağ ova dolaşıp
eksigimi aramadım...
Bazen susup oturdum
azarlanmış çocuk gibi,
bazen de içime patlayan
bir volkan oldum :
küllerim savruldukça
sonsuz yalnızlığımda huzuru buldum...
Beni sen yapan ,
ne aşkına umut bağlayışım
Ne de vuslatın hayaliydi:
sorgula yüreğini ,
zedelemeyi marifet mi bilmiş
yarısını taşıyan ; yüregi.
Nuran Karaca
Kayıt Tarihi : 21.11.2017 16:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!