Hani Yavuz'sundur da bir gözleri âhuya zebûn olursun ya!
Kelleler damlayan kılıcın kesmez, pusatların pamuk ipliği mendillere döner ya hani!
Aczinden dağlar örülür ya dört bir yanına!
Umarsızlığın bütün makamlarında bağırırsın ya, aşinası olmadığın el-amanları !
Suyu çekilmiş göller gibi şerha şerha yarılır ya yüreğin !
Bilir misin yâr?
Sen uzak sevmelerin ikliminden kopup gelen fırtınalar yaşadın mı hiç?
Boğulur gibi olup bir avuç gökyüzü için içmek zorunda kaldın mı koskoca denizi hiç?
Sen bir uçurumun kıyısındaki papatyanın düş rengi yapraklarından hiç umut devşirdin mi?
Bir çift gözün sırtını yere getirdiği er meydanlarında peşrev çektin mi hiç,
müstehzi bakışlar altında?
Turkuaz mavilerden asil yeşiller içre var olmayı pençelerine borçlu bir şahinin gözlerindeki korkuyu gördün mü hiç?
Bak şimdi gözlerime ve yaralı bir serçe gibi titreyen yüreğin son arzusunu oku ışıltısından.
Belki bir nebze umut yeşertecek merhamet kalmıştır içinde, ne dersin?
...
Taner Eker
Kayıt Tarihi : 16.10.2020 23:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!