(Zebil Kanyonu - Zamantı Irmağı)
Zebil kanyonlarında düşünürken aşkımı,
Sende unuttum ey Zebil, benden kalanları.
Hüzün veriyor bana şu akan Zamantı,
Hasreti hergün volkan gibi içime akan.
Dört bir mevsimine doyamadan tutulduğum
Aşkım sende kaldı Zamantı, aşkımı ver
Duyuyor musun, gün saçlarımda çoktan ağardı.
Kayıt Tarihi : 10.6.2017 15:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!