Zeberced Şiiri - Saliha Öcal

Anadolunun akşam zümrüdü,şemsi envarsın günlere.
Tek bana muazzez değilsin,cevâhirsin iki evrene.
Mebden meâda mesken izzetin ve ecmeli çehre.
Kalbe ve ruha münevver,şifadar hadiseyi bedeniyeye.
Şehlâm,miski anber ömrü zâil ve ömrü sâniye.

Biri Enis'e düşen sikkeyi hâtem,Peygamber yüzüğünün taşı.
Pervazı pedâz gelen Cibrili Emin'in cenahlarının süsü.
Abı Kevser'in dibindeki kehribâr ve kenarlarının
hüsnü nakşı.
Belkıs'ın kasrı garibin zuhrufu,tahtı mukaddesin rengi.
Mısır kralının kayıp su kabı levni,cevheri cihanı.

Niamı cennetin,sarayı muhteşemlerin malzemeyi mübarekesi.
Yaprakları sen olan salatu selam getirenlerin yiyeceği meyve nimeti.
Tevrat levhalarının envarı ziynet ve letâfetiyesi.
Şeddâd'ın Aden'deki İrem cennetinin dahili harici
müştemilâtı.

Efsaneye dahi muteva ve üslup olan Kâf dağına azâze.
Şirinkâr,âsude âsude yüreğim kemali selamette.
Şehlâdan çehrene râyihâlar esmekte esenlikle.
Yekpâre, sabahatı siman beni şeydâya düşürmekte.
Zebercettanım,niyâzla murad edip canı gönülden iştiyâktayım.

03.02.2025 Van/Edremit.